ناوه (هواشناسی)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
نمایش ناوه‌ها و پشته‌های متناوب در بادهای غرب‌وزان سطح بالا در نیم‌کره شمالی، مناطق همگرایی و واگرایی برچسب گذاری شده‌است.

ناوه[۱] (انگلیسی: Trough) یک منطقه دراز با فشار اتمسفری نسبتاً کم و بدون خط هم‌فشار بسته‌است که آن را به عنوان یک مرکز کم‌فشار مشخص می‌کند. از آنجا که فشار کم به معنای ارتفاع کم‌روی سطح فشار است، عنوان‌های فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌ها به ویژگی‌هایی که در یک نقشه توپوگرافی هستند، اشاره دارند.

ناوه ممکن است در سطح یا در بالا باشد. ناوه‌های نزدیک به سطح گاهی اوقات یک جبهه هوای مرتبط با ابرها، رگبارها و تغییر جهت باد را مشخص می‌کنند. ناوه‌های سطح‌های بالاتر در رودباد، منعکس‌کننده رشته‌های چرخندی ورتیسیته هستند. حرکت آن‌ها باعث واگرایی باد در سطح بالایی، بلند کردن و خنک کردن هوای جلو (پایین دست) شده و به ایجاد شرایط ابری و بارانی در آنجا کمک می‌کند.

منابع[ویرایش]

  1. «ناوه» [علوم جَوّ] هم‌ارزِ «trough»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی. جواد میرشکاری، ویراستار. دفتر دوم. فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان. تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شابک ۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰ (ذیل سرواژهٔ ناوه)